Nowotwory złośliwe opłucnej należą do najtrudniej poddających się leczeniu i wiążących się z największą śmiertelnością chorób nowotworowych. Tradycyjnie obecność wysięku i/lub masywne zajęcie opłucnej oznaczają konieczność zakwalifikowania chorego do IV stopnia zaawansowania klinicznego. Najczęstszym objawem nowotworów złośliwych opłucnej jest gromadzenie się wysięku w jamie opłucnej, czego klinicznym następstwem jest duszność. W artykule omówiono tradycyjne i nowoczesne sposoby postępowania z wysiękiem opłucnowym, uwzględniając użycie urządzeń do stałego drenażu opłucnej, terapię fotodynamiczną oraz immunoterapię.
Nawrót nowotworu złośliwego w obszarze poddanym uprzednio radioterapii uzupełniającej lub radykalnej jest szczególnie trudnym problemem klinicznym. Wybranym chorym w takiej sytuacji niekiedy proponuje się powtórną radioterapię.
Większość dotychczas opublikowanych artykułów dotyczących jakości leczenia chorych na raka piersi dotyczy badań nad jakością życia. Liczba publikacji odnoszących się do oceny jakości całego procesu diagnostyczno-terapeutycznego jest niewielka, a dostępne dane pochodzą zwykle z retrospektywnych analiz uwzględniających badania przeprowadzone z udziałem niewielkich grup chorych i ocenach różnie opisywanych wskaźników jakości. Usystematyzowanie wskaźników jakości umożliwia nie tylko weryfikację poziomu usług świadczonych w placówkach onkologicznych, ale także podnoszenie standardów i poprawę wyników leczenia.
Artykuł zawiera wybrane, istotne dla codziennej praktyki informacje ze stanowiska międzynarodowego zespołu ekspertów, dotyczące cukrzycowej polineuropatii czuciowo-ruchowej, bólowej polineuropatii cukrzycowej oraz cukrzycowej neuropatii autonomicznej.
Autorzy zwięźle przedstawiają wpływ aldosteronu na układ sercowo-naczyniowy, farmakologię kliniczną spironolaktonu i eplerenonu oraz zastosowania tych leków.
Opis przypadku pani P., dokonany przez Zisselmana i Jaffe'a, jest wartościowym opracowaniem kazuistycznym z omówieniem postępowania u chorej z rozpoznaniem katatonii. Przedstawiono także epidemiologię zaburzenia katatonicznego i jego najczęstsze przyczyny, opisano techniczną stronę wykonywania zabiegów EW oraz prawne aspekty związane z koniecznością pozyskania zgody na przeprowadzenie terapii z ich użyciem obowiązujące w USA.
Zaburzenia widzenia, ślepota lub nagłe pogorszenie ostrości wzroku nie należą do częstych powodów kierowania pacjentów do neurologa, diagnostyka w takich przypadkach zwykle rozpoczyna się od okulisty.
Profesor Otto Kernberg bardzo rzetelnie opisuje problematykę, znaczenie i konkretne zalecenia co do terapii pacjentów z zaburzeniem osobowości o typie narcystycznym. Opiera się on na swoim wieloletnim doświadczeniu.
Zadaniem pediatry jest przeprowadzenie badań przesiewowych w kierunku tych zaburzeń, ponieważ rodzice mogą nie rozpoznać wielu dysfunkcji narządu wzroku.
Ważnym wydarzeniem w rozwoju kardiologii XX wieku było wprowadzenie do praktyki klinicznej wszczepialnych sercowo-naczyniowych urządzeń elektronicznych (cardiovascular implantable electronic devices – CIED).
Zespół Stevensa i Johnsona (ZSJ) oraz zespół toksycznej nekrolizy naskórka (toxic epidermal necrolysis – TEN) należą do nagłych, zagrażających życiu, nekrotycznych reakcji skórnych, które najczęściej są wywołane przez leki, a niekiedy przez zakażenie. Charakterystyczna dla ZSJ jest ostra martwica naskórka i błon śluzowych, obejmująca mniej niż 10% powierzchni ciała.
Autorzy przedstawiają dostępne dane naukowe dotyczące możliwości zastosowania i skuteczności poszczególnych sposobów leczenia ciężarnych chorych na nowotwory złośliwe. Omówiono postępowanie w przypadku raka piersi, narządów rodnych, raka płuca, chłoniaków i białaczek.
Do prezentacji wybrano dwa tematy, oba ważne dla lekarzy praktyków: pierwszy to zalecenia, jak opisywać EKG w Polsce (przedstawię je wraz z zastrzeżeniami dotyczącymi paru fragmentów tej pożytecznej publikacji), a drugi to poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: czy zespół wczesnej repolaryzacji zagraża nagłym zgonem sercowym? (zalew prac na ten temat budzi poważne wątpliwości wobec 90% tekstów; jednak pozostałe 10% warte jest uwagi).
Rozpoznanie i leczenie ZUM u dzieci oraz ich obserwacja po chorobie stanowią ważne zagadnienia dla pediatrów ogólnych i wymagają podejmowania wielu decyzji. Aspekty dotyczące diagnostyki i leczenia zakażenia o ostrym przebiegu zostały dobrze poznane, dlatego możliwe było opracowanie zaleceń dotyczących pobierania moczu do badania, badań pomocniczych i stosowania antybiotyków.
Zespół fibromialgii występuje we wszystkich grupach etnicznych i nie ogranicza się jedynie do zamożnych lub uprzemysłowionych społeczeństw. Według dostępnych obecnie danych szacunkowych doświadcza go 2–4% osób z populacji ogólnej.
Nie ma leków skutecznych w terapii chorych – zarówno dzieci, młodzieży, jak i dorosłych – z zaburzeniami odżywiania się. Podstawowe leczenie obejmuje różne formy działań psychoterapeutycznych.
Kompleksowa opieka nad chorymi na nowotwory złośliwe obejmuje wiele czynników, takich jak leczenie przyczynowe (radykalne lub paliatywne), wspomagające i objawowe. Jednym z ważnych elementów jest właściwe postępowanie żywieniowe.
Główna teza autora, mówiąca o znaczeniu duchowości i religijności dla pacjentów psychiatrycznych, wydaje się z jednej strony oczywista (może zwłaszcza w Polsce, gdzie wpływ religii i Kościoła jest szczególnie widoczny i istotny), z drugiej strony jakże często jest w praktyce klinicznej pomijana.