Każdego chorego na miastenię przed planowym zabiegiem operacyjnym należy skonsultować z neurologiem, optymalnie z neurologiem prowadzącym leczenie przewlekłe miastenii. Konsultacja powinna zawierać informacje o aktualnie przyjmowanych lekach i ich dawkach, w tym propozycję dawkowania inhibitorów acetylocholinoesterazy (IAChE) i leków immunosupresyjnych w okresie okołooperacyjnym.
Mechanizm przeciwbólowy ćwiczeń fizycznych nie został w pełni poznany, ale korzystny efekt ćwiczeń aerobowych może być związany ze zwiększonym wydzielaniem endorfin i neurotrofin, zmniejszeniem masy ciała, poprawą ogólnego funkcjonowania i nastroju.
Decyzje dotyczące pierwszeństwa dostępu do zaawansowanych technologii ratujących życie oraz alokacji i racjonowania ograniczonych zasobów medycznych powinno się uzależniać od kryteriów medycznych, a nie społecznych czy ekonomicznych.
Jakie analgetyki i koanalgetyki warto ze sobą łączyć, a jakich połączeń należy unikać?
W niniejszym artykule przedstawiono nowoczesne podejście do opieki okołooperacyjnej według aktualnych wytycznych ERAS Society na przykładzie chorego na nowotwór jelita grubego.
Z powodu przewlekłego charakteru chorób reumatycznych, zajęcia wielu narządów oraz skutków ubocznych długotrwałego leczenia immunosupresyjnego pacjenci z tej grupy są częściej narażeni na powikłania okołozabiegowe. Zasadnicze znaczenie w opiece nad pacjentem z zapalną chorobą reumatyczną ma podejście zespołowe, opierające się na współpracy lekarza prowadzącego, anestezjologa, chirurga i fizjoterapeuty.
Pomimo częstego występowania chorób tarczycy w populacji ogólnej nie opracowano dotąd wytycznych postępowania i jednoznacznych zasad kontroli czynności hormonalnej tarczycy przed planowanym i przed pilnym zabiegiem operacyjnym.
Właściwe postępowanie przeciwbólowe wpływa bezpośrednio na komfort i satysfakcję pacjentki, czas rozpoczęcia rehabilitacji i uruchomienie oraz ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych i rozwoju bólu przewlekłego.
Artykuł ten powstał po cyklu szkoleń z zakresu ZWR w 26 polskich szpitalach, co bez wątpienia również wpłynęło na nasze postrzeganie tego tematu. W części pierwszej przedstawiliśmy ogólne założenia ZWR, niniejszym artykule omawiamy natomiast – już bardziej szczegółowo – pilotażowe wdrażanie systemu w warunkach polskich.
Wyobraźmy sobie, że nagle odczuwamy silny ból w klatce piersiowej, brakuje nam tchu, ogarnia nas strach i z trudem wołamy o pomoc. Czy wolelibyśmy wówczas znaleźć się na zatłoczonej ulicy w centrum dużego miasta, czy na oddziale szpitalnym, na przykład chirurgicznym?
Wdychanie toksycznego dymu może wywołać u dzieci poważne zaburzenia w zakresie układu oddechowego i krążenia. W niniejszym artykule opisano mechanizm tego uszkodzenia, możliwości jego wczesnego leczenia, w tym sposoby prowadzenia wentylacji mechanicznej, oraz odległe wyniki leczenia.
Decyzję o zastosowaniu analgetyków opioidowych (AO) u chorego z bólem przewlekłym o umiarkowanym lub dużym natężeniu zawsze podejmuje się indywidualnie u każdego chorego, po analizie bilansu zysków (zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawa codziennej aktywności oraz jakości życia) i strat (działania niepożądane leków, rozwój tolerancji lub uzależnienia).
Utrzymanie drożności dróg oddechowych i prowadzenie wentylacji zastępczej należy do podstawowych umiejętności każdego członka ZRM. W artykule omówiono m.in. tryby wentylacji, parametry respiratorów oraz zakres monitorowania pacjenta w świetle aktualnych wytycznych.
Celem tego artykułu jest próba uporządkowania i usystematyzowania dostępnej wiedzy płynącej z aktualnych wytycznych oraz aktualnych wyników badań i jednocześnie próba osadzenia jej w realiach polskiego systemu ochrony zdrowia.
Jaki jest mechanizm działania nowego analgetyku opioidowego jak dobrać dawkę?
Zastosowanie leku w terapii bólu przewlekłego - dawkowanie, bezpieczeństwo i skuteczność
Dożylna płynoterapia jest integralnym i ratującym życie elementem postępowania z chorymi wymagającymi leczenia chirurgicznego. Nadmiar płynów podawanych i.v. to jedna z przyczyn nasilenia reakcji zapalnej w tkankach, powstawania obrzęków oraz upośledzenia gojenia. Aby temu zapobiec, stosuje się: strategię zerowego bilansu płynów (restrykcyjną) oraz leczenie płynami ukierunkowane na cel.
W niniejszym artykule przedstawiono aktualne wytyczne dotyczące wyboru doraźnej interwencji przeciwbólowej u dzieci oraz zagadnienia związane z występowaniem działań niepożądanych zarówno po zastosowaniu powszechnie dostępnych leków przeciwbólowych zgodnie ze wskazaniami rejestracyjnymi, jak i poza nimi.
Kluczowe w okresie okołooperacyjnym jest leczenie odpowiednią ilością i rodzajem płynów. Najnowsze odkrycia dotyczące integralności bariery naczyniowej, jej funkcji fizjologicznych oraz znaczenia dla zapobiegania przepuszczalności naczyń wyznaczają zupełnie nowy kierunek w podejściu do podaży płynów.
Dzięki ogromnemu postępowi w intensywnej terapii oraz lepszemu zrozumieniu patomechanizmów choroby oparzeniowej przeżywa coraz więcej ofiar ciężkich oparzeń. Nie ma jednak obiektywnych danych, jaka jest skala problemów zdrowotnych po wyleczeniu oparzenia, po opuszczeniu przez chorego oddziału szpitalnego.