Doświadczenia ostatnich lat pokazują, że amputacja brzuszno-kroczowa zachowała stałe miejsce w chirurgii odbytnicy.
Radioterapia jest jedną z podstawowych metod leczenia onkologicznego. Wykorzystuje ona oddziaływanie promieniowania jonizującego na materię. Różne techniki radioterapii stosuje się u około 70% pacjentów w trakcie całego przebiegu choroby nowotworowej.
Przegląd wiedzy na temat wtórnych nowotworów indukowanych radioterapią u osób wyleczonych z raka piersi (poddawanych RT).
Częstsze zachodzenie w ciążę przez kobiety w nieco starszym wieku zwiększyło prawdopodobieństwo rozpoznania nowotworu złośliwego u chorej będącej w trakcie laktacji. Dostępnych jest jednak bardzo mało danych na temat karmienia piersią w trakcie lub po rozpoznaniu i leczeniu nowotworu złośliwego. Kobietom w takiej sytuacji zazwyczaj zaleca się przerwanie karmienia piersią.
W przeważającej większości przypadków (nawet do 90%) choroba dotyczy obwodowej części okrężnicy, w tym głównie esicy, jedynie w około 15% zmiany są zlokalizowane w prawej połowie okrężnicy.
Programy ćwiczeń mogą zwiększyć fizyczną zdolność chorego do funkcjonowania, poprawić jego nastrój, a nawet zmniejszyć ryzyko nawrotu nowotworu. Anna Campbell, koordynator badania Glasgow, przedstawia wyniki wskazujące na korzyść z indywidualnie dobieranych zestawów ćwiczeń stanowiących integralny element opieki nad chorym.
Wprowadzenie i rozpowszechnienie badań obrazowych jamy brzusznej (ultrasonografii, tomografii komputerowej i obrazowania techniką rezonansu magnetycznego) – wykonywanych z powodu objawów niecharakterystycznych lub związanych z inną chorobą – sprawiło, że coraz częściej przypadkowo wykrywa się małe guzy nerek.
Główną przyczyną małopłytkowości związanej ze stosowaniem oksaliplatyny jest łagodna supresja szpiku kostnego, podobna do tej, którą powodują inne związki oparte na platynie.
Określenie dokładnego czasu, kiedy rezerwa czynnościowa jajników jest wyczerpana, ma wielkie znaczenie w podejmowaniu decyzji dotyczących optymalnej hormonoterapii uzupełniającej u chorych na hormonozależnego raka piersi.
Coraz lepsza znajomość biologii nowotworów umożliwia opracowywanie nowych leków o innowacyjnych mechanizmach działania. Nieprawidłowości skutkujące transformacją komórek i ich niepohamowaną proliferacją wynikają zwykle z utraty kontroli nad prawidłowym przebiegiem szlaków sygnałowych, które regulują procesy różnicowania i/lub proliferacji.
W artykule omówiono najczęstsze scenariusze kliniczne i problemy kliniczne u chorych z objawami ze strony przewodu pokarmowego po leczeniu onkologicznym. Nie jest to systematyczny wykład, uwzględniono jedynie niektóre istotne aspekty patofizjologii, diagnostyki i leczenia.
Aby w nowoczesny sposób podjąć problem rzadkich nowotworów, należy bezwzględnie stworzyć odpowiednie struktury organizacyjne oraz zapewnić taki poziom specjalizacji, który pozwoli na właściwe postępowanie z chorymi na rzadkie nowotwory złośliwe. Specjalistyczne ośrodki powinny zostać utworzone na poziomie krajowym lub co najwyżej międzywojewódzkim; ośrodki z całej Europy powinny nawiązywać współpracę, aby stworzyć europejskie sieci referencyjne.
Skuteczna pomoc chorym na nowotwór złośliwy w osiągnięciu jak najlepszej jakości życia po zakończeniu leczenia rozpoczyna się od jej zaplanowania jeszcze przed rozpoczęciem terapii. Ważnym elementem tego postępowania jest udzielanie choremu wsparcia dostosowanego do jego potrzeb - tak długo, jak to konieczne.
Organization of European Cancer Institutes (OECI), została powołana do poprawy współpracy badawczej pomiędzy europejskimi centrami onkologii, określenia potrzeb w zakresie systemu monitorowania badań naukowych oraz jakości oferowanej chorym opieki medycznej.
Obecnie klipsy stosuje się powszechnie, a na rynku dostępnych jest kilka różnych systemów klipsowania; stopniowo rozszerzeniu ulegają też wskazania do ich użycia.
Częste nakłuwanie żył obwodowych oraz miejscowe działanie chemioterapeutyków, mogą prowadzić do uszkodzeń, zakrzepicy, a także stwardnienia ścian tych naczyń. Z tego powodu porty naczyniowe odgrywają bardzo ważną rolę we współczesnej onkologii.
Opublikowane wyniki badań z grupą kontrolną i randomizacją wskazują, że żelazo podawane dożylnie zwiększa odsetki odpowiedzi na ESA i może być skuteczne w zmniejszaniu dawek ESA i zapotrzebowania na transfuzje krwi.
Potransplantacyjne zespoły limfoproliferacyjne cechują się różnorodnym obrazem klinicznym. Mogą, wystąpić u biorców przeszczepów narządów oraz biorców macierzystych komórek. Ryzyko rozwoju chłoniaka u chorych jest większe o 20–120% w porównaniu z populacją ogólną; ryzyko to w pewnym zakresie zależy od stopnia immunosupresji.
Postępowanie terapeutyczne w przypadku nowotworów neuroendokrynnych (NEN) przewodu pokarmowego zależy od ustalonego rozpoznania histopatologicznego, ale przy wyborze metody leczenia ogromne znaczenie ma umiejscowienie guza, które często warunkuje przebieg kliniczny choroby, oraz stopień zaawansowania procesu nowotworowego.
Przedstawiona przez autorów artykułu teoria patomechanizmu autoimmunologicznego zespołów paranowotworowych stanowi cenny wkład w poszerzanie naszej wiedzy na ten temat zarówno w aspekcie poznawczym, jak i czysto praktycznym.