W artykule przedstawiono cechy farmakokinetyczne i farmakodynamiczne, wyniki głównych badań klinicznych oraz zarejestrowane wskazania do stosowania nowych doustnych leków przeciwkrzepliwych – dabigatranu, rywaroksabanu i apiksabanu, jak również wskazówki dotyczące wyboru leku.
Artykuł dotyczy zakażeń związanych z obwodowym cewnikiem żylnym, problemu całkowicie niedocenianego i nierozpoznawalnego w zakładach opieki zdrowotnej w Polsce, ale także w niektórych krajach Europy.
W części pierwszej artykułu autorzy omawiają zagadnienia epidemiologiczne współwystępowania poważnych chorób psychicznych (schizofrenii, zaburzeń afektywnych) z otyłością i zespołem metabolicznym, oraz z chorobami somatycznymi zagrażającymi życiu, jakimi są cukrzyca i choroby sercowo-naczyniowe.
W artykule omówiono znane powikłania sercowo-naczyniowe wywołane stosowaniem chemioterapii uzupełniającej i leków ukierunkowanych molekularnie u chorych na raka piersi. Przybliżono dwa różne typy kardiotyksyczności zależnej od leczenia przeciwnowotworowego. Ponadto przedstawiono czynniki ryzyka powikłań kardiotoksycznych oraz nowe metody diagnostyczne i biomarkery, które mogą stanowić pomoc w ich rozpoznawaniu i kardiologicznym nadzorze nad chorymi. W zarysie omówiono dostępne możliwości zapobiegania powikłaniom kardiologicznym.
Autor odpowiada na pytania: 1) jak leki przeciwnadciśnieniowe mogą działać korzystnie przy niższych wartościach ciśnienia tętniczego? 2) jak silna jest korelacja między niższym ciśnieniem tętniczym i mniejszym ryzykiem choroby w badaniach obserwacyjnych? 3) czy w badaniach klinicznych niższe ciśnienie tętnicze jest korzystniejsze? 4) jakie są implikacje dla postępowania klinicznego?
W artykule autor udziela odpowiedzi na pytania kliniczne związane z antykoagulacją w okresie okołooperacyjnym u chorych leczonych warfaryną, m.in. dotyczące oceny ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych i krwawienia, wstrzymywania leczenia warfaryną i leczenia pomostowego heparyną.
W 1999 roku opublikowano badanie na wielu populacjach (36 krajów), z wykorzystaniem danych Food and Agriculture Organization (FAO) i World Health Organization (WHO), w których stwierdzono znamienną ujemną korelację między spożyciem ryb a zgonami, z powodu ChNS lub udaru mózgu, oraz zgonami ogółem.
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ), która obejmuje zakrzepicę żył głębokich (ZŻG) i zatorowość płucną (ZP), jest częstą przyczyną chorobowości i zgonów.
Udar mózgu jest jedną z głównych przyczyn chorobowości i umieralności na całym świecie i trzecią przyczyną zgonów w krajach uprzemysłowionych.
Artykuł zawiera wybrane, istotne dla codziennej praktyki informacje ze stanowiska międzynarodowego zespołu ekspertów, dotyczące cukrzycowej polineuropatii czuciowo-ruchowej, bólowej polineuropatii cukrzycowej oraz cukrzycowej neuropatii autonomicznej.
Autorzy artykułu poruszają ważny i dość często niedoceniany problem zakrzepicy w populacji dziecięcej. Omawiają czynniki ryzyka i formy profilaktyki farmakologicznej.
Autor przedstawia praktyczne aspekty stosowania nowego doustnego leku przeciwkrzepliwego – dabigatranu w zapobieganiu powikłaniom zakrzepowo-zatorowym u chorych z migotaniem przedsionków.
Wraz ze zwiększaniem się zapadalności na miażdżycową chorobę wieńcową i częstości jej występowania na całym świecie coraz więcej osób przyjmuje leki przeciwpłytkowe, takie jak kwas acetylosalicylowy (ASA) i/lub klopidogrel.
Nowe, wybiórcze inhibitory aktywowanego czynnika X i trombiny – w porównaniu z enoksaparyną, będącą obecnie lekiem standardowym – są skuteczne w zapobieganiu żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ) u chorych obciążonych dużym ryzykiem.
Wykazano, że inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEI) skutecznie zmniejszają umieralność i częstość hospitalizacji u chorych z niewydolnością serca (heart failure – HF) i ze zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory (reduced ejection fraction – REF; HFREF)
Postęp, który się dokonał w medycynie w II połowie XX wieku sprawił, że coraz częściej konieczne jest utrzymywanie dostępu do żyły centralnej u coraz większej liczby pacjentów.