W Polsce większość rodziców zgadza się na obowiązkowe szczepienia swoich dzieci. Jakie czynniki wpływają na podejmowanie decyzji przez rodziców o zaszczepieniu dziecka? Jak zachęcić do szczepień osoby uchylające się od tej metody profilaktyki?
WHO zaplanowała wyeliminowanie odry w Europie do 2015 r. Jednak od 2009 r. liczba zachorowań znacznie się zwiększyła. Sprawdź, w których krajach było najwięcej ognisk epidemicznych i jakie podjęto działania zapobiegające dalszemu szerzeniu się choroby.
W Wielkiej Brytanii kładzie się duży nacisk na aspekt akceptacji nowych szczepionek przez społeczeństwo. Takie dane są niezbędne do prognozowania odsetka osób zaszczepionych w populacji oraz planowania kampanii informacyjnych.
Dzięki powszechnym szczepieniom ciężkie zachorowania i powikłania wielu chorób zakaźnych stały się rzadkością, a zdecydowana większość obywateli (w tym także lekarzy) nie spotkała się w swoim życiu z takimi przypadkami.
Jakie szczepienia obejmuje niemiecki program szczepień? Jak w Niemczech powstają zalecenia dotyczące szczepień? Jak realizować szczepienia u dziecka powracającego z Niemiec do Polski? Przeczytaj artykuł niemieckich ekspertów oraz komentarz prof. Jacka Wysockiego.
O bezpieczeństwie szczepienia decyduje także właściwa kwalifikacja pacjenta przez lekarza. Istotnym jej elementem jest dokładny, sprofilowany wywiad. Zobacz kwestionariusze, które pomogą w bezpiecznej i skutecznej realizacji szczepień u Twoich pacjentów.
Poradnie konsultacyjne do spraw szczepień zaczęły powstawać w Polsce w ostatniej dekadzie ubiegłego wieku. Pierwszą stworzył prof. Zbigniew Rudkowski we Wrocławiu, drugą utworzyła dr Wiesława Mazurowska-Magdzik w Warszawie.
W części drugiej artykułu autorzy omawiają między innymi zagadnienie zwiększonej zapadalności na choroby infekcyjne i nowotworowe wśród osób cierpiących na poważne choroby psychicznie.
Pałeczki niefermentujące z rodzaju Acinetobacter stanowią jeden z najbardziej narastających problemów w medycynie zakażeń i to zarówno ze względów epidemiologicznych jak i terapeutycznych.
Zakażenia enterokokowe są jednym z poważniejszych zagrożeń zwłaszcza dla chorych hospitalizowanych. Wynika to przede wszystkim z trudności w wyborze skutecznego sposobu leczenia.
Artykuł poglądowy Massima Sartellego "A focus on intra-abdominal infections" stanowi bardzo cenne podsumowanie prawie wszystkich problemów związanych z zakażeniami w obrębie jamy brzusznej, przedstawionych w sposób usystematyzowany i przejrzysty, może więc być śmiało potraktowany jako monografia dotycząca poruszanych kwestii.
Zakażenia wewnątrzbrzuszne (ZWB) to jedne z najpoważniejszych zakażeń występujących u człowieka. Stanowią częstą przyczynę ciężkiej sepsy,[1] charakteryzującej się dużą śmiertelnością, zwłaszcza u chorych z niewydolnością wielonarządową.
Naukowe ograniczenia publikacji autorstwa Andrew Wakefielda i jego 12 współautorów były oczywiste już w chwili jej ukazania się w 1998 roku. Jak tylko wybuchł popłoch przed szczepionką, krytycy szybko skazali, że artykuł był opisem małej serii przypadków, bez grupy kontrolnej, łączącym trzy powszechnie występujące zjawiska i choroby, i to na podstawie odwoływania się do pamięci i przekonań rodziców.
Jednym z zadań lekarza rodzinnego oraz jednym z operacyjnych celów Narodowego Programu Zdrowia jest realizacja pierwotnej profilaktyki chorób zakaźnych poprzez szczepienia ochronne. Zarówno zagadnienia związane z rozpoznawaniem i leczeniem chorób zakaźnych, jak i problematyka wakcynologiczna stanowi element programów szkolenia przed- i podyplomowego w zakresie medycyny rodzinnej.
Zakażenia są jedną z najważniejszych przyczyn nowotworów złośliwych na świecie. Ostrożne szacunki wskazują, że w 2002 roku 18% nowotworów złośliwych można było przypisać czynnikom zakaźnym. Spośród związanych z zakażeniem najczęściej występują nowotwory złośliwe żołądka, wątroby i szyjki macicy. Wiele spośród tych zachorowań można przypisać zakażeniom wywołanym odpowiednio przez Helicobacter pylori, wirusy zapalenia wątroby typu B i C oraz ludzki wirus brodawczaka (human papilloma virus – HPV). W artykule pochodzącym z International Agency for Research on Cancer (IARC) przedstawiono bieżącą sytuację epidemiologiczną w odniesieniu do wymienionych zakażeń oraz omówiono charakter zależności łączącej czynniki zakaźne z występowaniem nowotworów złośliwych.
Preparaty całokomórkowe (whole cell pertussis vaccines – Pw) – zawierają inaktywowane formaldehydem lub ogrzewaniem pałeczki krztuśca (najczęściej kilku różnych szczepów). Jednorazowe szczepienie to podaż około 3000 antygenów. Pierwsze szczepionki opracowano w latach 30. ubiegłego wieku. Na masową skalę są stosowane od lat 50.
Na świecie żyje około 2,2 mln dzieci zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV). 17 mln dzieci zostało sierotami z powodu chorób związanych z HIV u ich rodziców. Każdego roku zakażeniu ulega około 0,5 miliona dzieci.
Krztusiec jest bardzo zaraźliwą chorobą układu oddechowego o ostrym przebiegu, wywoływaną przez pałeczkę krztuśca – Bordetella pertussis. Bakterię tę po raz pierwszy wyizolowali Bordet i Gangou w 1900 roku. W przebiegu tej choroby obserwuje się ostry napadowy kaszel z głośnym wdechem, któremu mogą towarzyszyć wymioty.
Poliomyelitis (syn. polio, choroba Heinego i Medina, nagminne porażenie dziecięce, zapalenie rogów przednich rdzenia kręgowego) to wirusowa choroba zakaźna, która rozwija się głównie u dzieci do 5. roku życia.