W wytycznych postępowania w bólu krzyża listę potencjalnych objawów ostrzegawczych najczęściej grupuje się w następujące kategorie: podejrzenie zakażenia, złamania kompresyjnego, przerzutu do kręgosłupa oraz zagrażający deficyt neurologiczny.
Szacuje się, że w Polsce na chorobę Parkinsona choruje obecnie około 80 tysięcy osób. Komentarz prof. dr hab. n. med. Moniki Rudzińskiej-Bar do artykułu "Choroba Parkinsona" z European Journal of Neurology.
Przedstawiona klasyfikacja powinna być szczególnie przydatna w odniesieniu do zespołów drżenia samoistnego i zespołów drżenia współistniejącego z innymi objawami o niepewnym znaczeniu. Artykuł wraz z komentarzem prof. dr hab. n. med. Moniki Rudzińskiej-Bar.
Powikłania kardiologiczne dotyczą 40–60% chorych na chorobę Fabry’ego, zarówno kobiet, jak i mężczyzn, stanowiąc ważną przyczynę przedwczesnego zgonu.
Każdego chorego na miastenię przed planowym zabiegiem operacyjnym należy skonsultować z neurologiem, optymalnie z neurologiem prowadzącym leczenie przewlekłe miastenii. Konsultacja powinna zawierać informacje o aktualnie przyjmowanych lekach i ich dawkach, w tym propozycję dawkowania inhibitorów acetylocholinoesterazy (IAChE) i leków immunosupresyjnych w okresie okołooperacyjnym.
Pierwszą manifestację choroby stanowi ostra niewydolność oddechowa, najczęściej w przebiegu infekcji czy znieczulenia ogólnego.
Chociaż w ostatnich latach dokonał się znaczny postęp w leczeniu migreny, u części pacjentów mimo optymalnego leczenia nadal występuje silny i powodujący niesprawność ból głowy.
Jakie analgetyki i koanalgetyki warto ze sobą łączyć, a jakich połączeń należy unikać?
W metodyce postępowania terapeutycznego dokonuje się reorganizacji zaburzonych czynności językowych z wykorzystaniem zachowanych elementów, dążąc do przełamania defektu podstawowego, czyli uszkodzonego ogniwa funkcjonalnego łańcucha mowy.
Choroba Alzheimera jest poważnym problemem coraz bardziej starzejącego się społeczeństwa krajów rozwiniętych, w tym Polski. Prowadzone w ostatnich latach badania doprowadziły do wielu ważnych odkryć dotyczących patogenetycznego znaczenia różnych procesów komórkowych i molekularnych.
Zagadnienia dotyczące aspektów opieki nad pacjentką z padaczką są niezwykle istotnym problemem klinicznym. Około 30% kobiet chorych na padaczkę jest w wieku rozrodczym. Zmiany hormonalne zachodzące w organizmie kobiety w czasie cyklu miesiączkowego, a także w kolejnych etapach życia, mają ogromny wpływ na metabolizm leków, i tym samym na przebieg choroby.
Terapia stwardnienia rozsianego rozwija się bardzo szybko: obecnie dostępnych jest 11 klas leków modyfikujących przebieg choroby. W tym artykule omówiono nowy system klasyfikacji metod leczenia modyfikujących przebieg stwardnienia rozsianego oraz przedstawiono schemat ich bezpiecznego i skutecznego wykorzystania.
Leukoencefalopatie są niejednorodną grupą chorób uwarunkowanych licznymi przyczynami genetycznymi i środowiskowymi (nabytymi). Często trudno je rozpoznać, a pacjenci z tymi chorobami przechodzą zwykle wiele kosztownych i czasochłonnych, a niekiedy również inwazyjnych badań.
W ciągu ostatnich 25 lat obserwujemy nieustanny rozwój metod leczenia stwardnienia rozsianego. Jeszcze w latach 90. ubiegłego stulecia choroba ta kojarzyła się z inwalidztwem, prowadząc do wykluczenia społecznego.
Czy bilans przemawia na korzyść szczepień?
Powikłania neurologiczne leczenia przeciwnowotworowego stanowią obszerne zagadnienie, którego nie da się dokładnie omówić w ramach niniejszego przeglądu. Przyczyną powikłań neurologicznych u chorych na nowotwory mogą być: radioterapia, zabiegi chirurgiczne i stosowane leki.
Ucisk rdzenia kręgowego przez przerzut zajmujący przestrzeń nadtwardówkową jest częstym powikłaniem neurologicznym nowotworów (występującym u 5–10% pacjentów). Stanowi neuroonkologiczny stan naglący, ponieważ korzystny efekt neurologiczny ściśle zależy od wczesnego rozpoznania i leczenia.
Nadciśnienie wewnątrzczaszkowe jest częstym neurologicznym stanem naglącym u chorych na choroby nowotworowe. Pozostawione bez odpowiedniego leczenia szybko prowadzi do nieodwracalnych deficytów neurologicznych i śmierci.
Cechy uszkodzenia pierwotnie mięśniowego w badaniu elektromiograficznym obejmują: nieprawidłową (tzw. wczesną) rekrutację potencjałów jednostek ruchowych oraz skrócony czas trwania, obniżoną amplitudę i zwiększoną liczbę faz potencjałów jednostek ruchowych. W chorobie Pompego takie zmiany stwierdza się zwłaszcza w mięśniach proksymalnych kończyn i mięśniach przykręgosłupowych.
Zespół niespokojnych nóg, określany również mianem choroby Willisa i Ekboma, jest częstą chorobą neurologiczną, której obraz kliniczny zależy od złożonych interakcji środowiskowych i genetycznych. Zespół niespokojnych nóg występuje samodzielnie, zwykle w młodym wieku, lub współistnieje z różnymi zaburzeniami.