Autorzy badań naukowych dotyczących problemu alkoholizmu poszukują odpowiedzi na pytanie, dlaczego ludzie spożywają alkohol w nadmiarze, pomimo negatywnych konsekwencji ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych, włącznie z utratą życia.
Zatorowość cholesterolowa to choroba, którą należy znać i umieć rozpoznawać, szczególnie w dobie coraz częściej wykonywanych zabiegów rewaskularyzacji wieńcowej, które stanowią główne zagrożenie jej wystąpienia u chorych w podeszłym wieku.
Autor odpowiada na pytania: 1) jak leki przeciwnadciśnieniowe mogą działać korzystnie przy niższych wartościach ciśnienia tętniczego? 2) jak silna jest korelacja między niższym ciśnieniem tętniczym i mniejszym ryzykiem choroby w badaniach obserwacyjnych? 3) czy w badaniach klinicznych niższe ciśnienie tętnicze jest korzystniejsze? 4) jakie są implikacje dla postępowania klinicznego?
W artykule autor udziela odpowiedzi na pytania kliniczne związane z antykoagulacją w okresie okołooperacyjnym u chorych leczonych warfaryną, m.in. dotyczące oceny ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych i krwawienia, wstrzymywania leczenia warfaryną i leczenia pomostowego heparyną.
Pomimo niewątpliwie znaczącego postępu w leczeniu – zwłaszcza doraźnym – migreny część pacjentów nie uzyskuje zadowalających efektów leczenia pod względem opanowania napadów bólu głowy lub zapobiegania częstym nawrotom.
W 1999 roku opublikowano badanie na wielu populacjach (36 krajów), z wykorzystaniem danych Food and Agriculture Organization (FAO) i World Health Organization (WHO), w których stwierdzono znamienną ujemną korelację między spożyciem ryb a zgonami, z powodu ChNS lub udaru mózgu, oraz zgonami ogółem.
W artykule przedstawiono szczegółowo prosty algorytm leczenia opornego nadciśnienia tętniczego.
W komentowanym artykule Bogazzi i wsp. omówili postępowanie w poamiodaronowej nadczynności tarczycy na podstawie analizy przypadku klinicznego.
Udar mózgu jest jedną z głównych przyczyn chorobowości i umieralności na całym świecie i trzecią przyczyną zgonów w krajach uprzemysłowionych.
Artykuł zawiera wybrane, istotne dla codziennej praktyki informacje ze stanowiska międzynarodowego zespołu ekspertów, dotyczące cukrzycowej polineuropatii czuciowo-ruchowej, bólowej polineuropatii cukrzycowej oraz cukrzycowej neuropatii autonomicznej.
Autorzy zwięźle przedstawiają wpływ aldosteronu na układ sercowo-naczyniowy, farmakologię kliniczną spironolaktonu i eplerenonu oraz zastosowania tych leków.
Do prezentacji wybrano dwa tematy, oba ważne dla lekarzy praktyków: pierwszy to zalecenia, jak opisywać EKG w Polsce (przedstawię je wraz z zastrzeżeniami dotyczącymi paru fragmentów tej pożytecznej publikacji), a drugi to poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: czy zespół wczesnej repolaryzacji zagraża nagłym zgonem sercowym? (zalew prac na ten temat budzi poważne wątpliwości wobec 90% tekstów; jednak pozostałe 10% warte jest uwagi).
Nie ma leków skutecznych w terapii chorych – zarówno dzieci, młodzieży, jak i dorosłych – z zaburzeniami odżywiania się. Podstawowe leczenie obejmuje różne formy działań psychoterapeutycznych.
Autorka przedstawia czynniki wpływające na skuteczność kuracji odchudzających i przyczyny poszukiwania przez osoby otyłe "cudownych" diet oraz odpowiada na pytania, czy dieta bogatobiałkowa jest skuteczniejsza od innych diet i czy dieta Dukana jest zdrowym i skutecznie odchudzającym sposobem żywienia.
Autor omawia wyniki badań klinicznych z zastosowaniem nowego bardzo długo działającego β2-mimetyku wziewnego – indakaterolu, oraz wskazuje potencjalne miejsce tego leku w leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
W artykule przedstawiono etiologię nadciśnienia tętniczego u kobiet w okresie połogu, typowe przypadki kliniczne oraz właściwe postępowanie diagnostyczne i lecznicze w takich sytuacjach.
Autor przedstawia w skrócie aktualne wytyczne leczenia astmy, opracowane w ramach Światowej Inicjatywy Zwalczania Astmy (GINA), oraz pojawiające się nowe możliwości terapeutyczne.
Autorki przedstawiają najnowsze kryteria klasyfikacyjne spondyloartropatii osiowej i obwodowej, opracowanej przez grupę ekspertów ASAS.
Do trzech kryteriów rozpoznania cukrzycy, opartych na oznaczeniu glikemii, Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne (American Diabetes Association) dołączyło w 2010 roku jeszcze jedno – odsetek hemoglobiny glikowanej (HbA1c).