medycyna praktyczna dla pacjentów
Zespół aspiracji smółki to zespół zaburzeń oddychania związany z przedostaniem się smółki (czyli pierwszego stolca wydalanego przez noworodka po urodzeniu i zawierającego głównie wody płodowe, maź płodową, złuszczony nabłonek śluzówki przewodu pokarmowego, enzymy trawienne) do dróg oddechowych.
Zespół bolesnego barku to samoistny ból barku, który nasila się w czasie poruszania ręką, zwłaszcza ruchu odwodzenia, czyli podnoszenia ręki do boku. Bardzo charakterystyczne jest to, że ból pojawia się w nocy i wybudza pacjenta ze snu. W leczeniu stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz podawane miejscowo glikokortykosteroidy (np. w zastrzykach dostawowych) z lidokainą.
Zespół cieśni nadgarstka to częsta choroba, której towarzyszą nieprzyjemne doznania w okolicy kciuka, palca wskazującego oraz połowy palca serdecznego. Obejmują one mrowienie, drętwienie, dyskomfort. Objawy często budzą w nocy i skłaniają pacjenta do strzepywania dłoni, co przynosi ulgę. Najskuteczniejszym leczeniem zaawansowanego zespołu cieśni nadgarstka jest operacja.
Jest to rzadka przewlekła choroba zapalna, której charakterystyczną cechą są objawy ze stronu ucha środkowego oraz przedsionka ucha, a także zapalenie rogówki oka. U części chorych dochodzi też do zapalenia dużych i średnich naczyń. Przyczyna choroby nie jest znana.
Zespół Cushinga to zespół różnorodnych objawów klinicznych związanych z podwyższonym stężeniem glikokortykosteroidów (GKS) we krwi. GKS to hormony wytwarzane przez nadnercza, wewnątrzwydzielnicze gruczoły obwodowe położone obustronnie powyżej górnych biegunów nerek.
Zespół Downa to zespół cech, które są wynikiem obecności dodatkowego chromosomu 21 w komórkach ciała. W każdej komórce ciała powinno znajdować się 46 chromosomów, w przypadku zespołu Downa zamiast pary (dwóch) chromosomów 21. występują trzy. Ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa wzrasta wraz z wiekiem matki. Dzieci z zespołem Downa mają charakterystyczne cechy wyglądu, obniżony iloraz inteligencji oraz inne nieprawidłowości dotyczące różnych układów i narządów, które u poszczególnych osób mogą być różne. Zespół Downa jest zaburzeniem genetycznym i nie ma możliwości wyleczenia go. Osoby z zespołem Downa wymagają rehabilitacji oraz leczenia i monitorowania powikłań.
Istotą choroby jest zupełny brak lub upośledzenie funkcji rzęsek, czyli struktur komórek organizmu budujących nabłonek urzęsiony dróg oddechowych. Brak tego ruchu lub jego zaburzenia prowadzą do zalegania śluzu w drogach oddechowych, zatrzymywania się w nich szkodliwych cząstek i rozwoju przewlekłego stanu zapalnego.
Zespół Edwardsa to choroba genetyczna, której przyczyną jest obecność dodatkowego chromosomu 18 – trisomia 18. Jeśli płód ma zespół Edwardsa, to ciąża z reguły kończy się poronieniem samoistnym. Osoba z zespołem Edwardsa ma wady wrodzone, nieprawidłowości dotyczące wyglądu oraz rozwoju psychomotorycznego. Wśród dzieci urodzonych z zespołem Edwardsa przeważają dziewczynki.
Objawy choroby mogą rozpoczynać się już w dzieciństwie, często występują w rodzinach chorych. Bóle występują w stawach - najczęściej kolanowych - u dzieci z nadmierną ruchomością stawów są one często błędnie rozpoznawane jako bóle wzrostowe.
Zespół Fanconiego to złożone zaburzenia czynności cewek nerkowych, które prowadzą do utraty z moczem różnych substancji aminokwasów, glukozy i fosforanów, czasem także wodorowęglanów, kwasu moczowego, cytrynianów, białek drobnocząsteczkowych, magnezu, wapnia, potasu i wody. Może być wrodzony lub nabyty, czyli wtórny do innej choroby, jak np. cystynozy, po zatruciu metalami ciężkimi (ołowiem, kadmem, rtęcią) oraz w przebiegu szpiczaka plazmocytowego, wielotorbielowatości nerek, zespołu nerczycowego, cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek i po przeszczepieniu nerki.
Zespół Gilberta jest łagodną chorobą uwarunkowaną genetycznie, w której dochodzi do okresowego, zwykle niewielkiego zwiększenia stężenia bilirubiny we krwi (tzw. hiperbilirubinemii).
Zespół hemofagocytowy to rzadkie zaburzenie hematologiczne, u podstaw którego leży nadmierne stężenie i aktywność cytokin prozapalnych w organizmie (tzw. burza cytokinowa) spowodowane niekontrolowanym namnażaniem komórek odpornościowych je wydzielających – limfocytów i makrofagów.
Zespół hemolityczno-mocznicowy oraz atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy to choroby, w przebiegu których dochodzi do tworzenia się zakrzepów w drobnych naczyniach krwionośnych. Mimo różnych przyczyn, objawy HUS i aHUS są podobne, a leczenie prowadzi się w warunkach szpitalnych. Po jego zakończeniu pacjent powinien pozostawać pod opieką poradni specjalistycznej – hematologicznej lub nefrologicznej
Zespół jelita drażliwego to choroba przewlekła, której głównymi objawami są ból brzucha i nieprawidłowy rytm wypróżnień (biegunki, zaparcia lub naprzemiennie). Choć zespół jelita drażliwego powoduje przykre objawy i może wpływać na funkcjonowanie, nie jest ciężką chorobą ani nie prowadzi do niekorzystnych skutków zdrowotnych. Bardzo ważnym elementem leczenia jest odpowiednia dieta.
Zespół kanału nerwu łokciowego jest drugą co do częstości neuropatią uciskową po zespole cieśni nadgarstka. Choroba pojawia się zwykle w wieku dorosłym i częściej dotyka mężczyzn. Do podstawowych objawów zespołu kanału nerwu łokciowego należą nieprzyjemne doznania czuciowe w obrębie palców małego oraz serdecznego. Mogą im towarzyszyć bóle okolicy stawu łokciowego, najbardziej nasilone w nocy.
Zespół krótkiego jelita to stan po wycięciu lub wyłączeniu z pasażu pokarmu części lub całego jelita cienkiego, prowadzący do tak znacznego zmniejszenia wchłaniania, że odżywianie drogą przewodu pokarmowego nie pozwala na utrzymanie stanu zdrowia pacjenta. W leczeniu stosuje się przede wszystkim żywienie pozajelitowe w domu.
Zespół larwy wędrującej skórnej jest chorobą spowodowaną przez pasożyty, zwykle Ancylostoma brasiliense, które drążą tunele w skórze. Choroba występuje głównie w krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Do zarażenia dochodzi podczas kontaktu skóry z zanieczyszczoną pasożytami glebą (chodzenie boso, siedzenie na ziemi). W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze.
Zespół miasteniczny Lamberta i Eatona jest chorobą rzadką. W około 60% przypadków rozwija się u osób chorujących na nowotwory złośliwe - najczęściej raka płuca lub raka jelita grubego.
Rozpoznanie AIDS u osoby z potwierdzonym zakażeniem HIV ustala się na podstawie wystąpienia u pacjenta jednej z chorób wskaźnikowych. Diagnostyka jest zawsze ukierunkowana objawami zgłaszanymi przez pacjenta oraz nieprawidłowościami w badaniu fizykalnym stwierdzonymi przez lekarza.
Zespół nadmiernej ruchomości stawów (ZNRS) można stwierdzić wówczas, gdy zakres ich ruchomości, a także ruchomość kręgosłupa, są większe niż wartości prawidłowe. Należy pamiętać, że nasza zdolność do wykonywania ruchów w stawach zależy od wielu czynników, takich jak wiek, płeć czy rasa.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, czyli ADHD jest zaburzeniem, które rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i obejmuje trzy główne grupy objawów: nadmierną ruchliwość, zaburzenia koncentracji uwagi i nadmierną impulsywność.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to stan kliniczny, któremu towarzyszy upośledzenie funkcjonowania w wielu dziedzinach, powodując problemy w nauce, zaburzone relacje z bliskimi, trudności społeczne i występowanie różnych problematycznych zachowań. Jest to jedno z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych u dzieci.
U kobiet cierpiących na zespół napięcia przedmiesiączkowego obserwuje się obniżony poziom serotoniny w organizmie. Wydaje się, że wpływ na pojawienie się objawów mają trudne stany emocjonalne, które pojawiły się w ciągu życia, stres, rodzinne obciążenie zaburzeniami depresyjnymi, a także wiek. Zwykle dolegliwości nasilają się po porodzie, a ustępują po menopauzie.
Zespół nerczycowy to grupa objawów klinicznych (dolegliwości) oraz nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych, będących powikłaniem chorób nerek, w których dochodzi do dużej utraty białka z moczem (białkomocz).
Początkowe objawy zespołu nerwu międzykostnego przedniego ramienia mogą przybierać postać trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów, szybkiego męczenia się podczas pisania i ogólnej niezgrabności dłoni. Z biegiem czasu pojawiają się także dolegliwości bólowe okolicy nadgarstka, wewnętrznej części przedramienia i dołu łokciowego.
Paciorkowcowy zespół wstrząsu toksycznego jest powikłaniem zakażenia paciorkowcami beta-hemolizującymi grupy A (Streptococcus pyogenes). To poważna choroba – w jej przebiegu dochodzi do niewydolności wielu narządów i może skończyć się śmiercią. Leczenie prowadzi się w warunkach szpitalnych, często na oddziale intensywnej terapii.
Zespół Patau (trisomia 13) to ciężki zespół wad, którego przyczyną jest obecność dodatkowej kopii chromosomu 13. Większość ciąż z zespołem Patau kończy się poronieniem. W większości przypadków dodatkowy chromosom 13 pochodzi od matki i jest to związane z wiekiem matki. Nie ma leczenia przyczynowego tego zespołu, a osoby nim dotknięte zwykle nie dożywają pierwszych urodzin.
Zespół podkradania wynika ze zwężenia lub całkowitego zamknięcia tętnicy podobojczykowej w jej początkowym odcinku, przed odejściem tętnicy kręgowej. Zwężenie naczynia ogranicza wówczas napływ krwi zarówno do mózgu, jak i do kończyny górnej.
PCOS może być dziedziczny oraz może występować u kobiet, u których doszło do nadmiernej ekspozycji na hormony męskie w życiu płodowym. Zwiększone ryzyko pojawienia się zaburzeń obserwuje się u kobiet z nadwagą lub otyłych, prowadzących niezdrowy tryb życia, u których wcześnie rozpoczął się proces dojrzewania.
Zespół pozakrzepowy to częste powikłanie zakrzepicy żył głębokich. W nodze, w której wcześniej stwierdzono zakrzepicę, zespół pozakrzepowy prowadzi do niewystarczającego odprowadzania krwi, co może się objawiać bólem i obrzękami.
Zespół preekscytacji jest wrodzoną nieprawidłowością układu przewodzącego serca odpowiedzialnego za jego czynność elektryczną.
Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) to stan, w którym w jelicie cienkim występuje zwiększona liczba bakterii, co powoduje objawy i może prowadzić do zaburzeń trawienia i wchłaniania. Głównymi objawami są: wzdęcie brzucha, biegunki, ból brzucha. Nieleczone SIBO pociąga za sobą niekorzystne skutki zdrowotne (m.in. niedobór witaminy B12, A i D, niedożywienie).
Przyczyna zespołu Sjögrena nie jest znana, ale niewątpliwie w jego występowaniu odgrywają rolę czynniki genetyczne, być może także zakażenia wirusowe.
Palisz papierosy? Odcuzwasz pieczenie, czasami uczucie suchości oczu? To mogą być objawy zespołu suchego oka. Badania epidemiologiczne wykazały go aż u 11–17% dorosłych osób. Zespół suchego oka często towarzyszy chorobom autoimmunologicznym, dermatologicznym i neurologicznym. Może występować również po kuracji lekami obniżającymi ciśnienie i u kobiet zażywających pigułki antykoncepcyjne.
Zespół Sweeta, inaczej ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa, jest rzadko występującą chorobą skóry związaną ze zwiększeniem liczby białych krwinek, czyli leukocytów.
Najbardziej obciążonymi ryzykiem rozwoju zespołu ślepej pętli jelitowej operacjami są zabiegi usunięcia żołądka. Zespół ślepej pętli może się także rozwinąć po operacjach, w czasie których wykonuje się tzw. zespolenia omijające.
Zespół Tourette'a (dokładnie zespół Gillesa de la Tourette'a) to zaburzenie z pogranicza neurologii i psychiatrii, nazywane także „chorobą tików”. Tiki mogą przybierać postać mimowolnych ruchów, powtarzania słów, często obscenicznych, mrugania powiekami, jak też pociągania nosem lub chrząkania.
Zespół Turnera to choroba genetyczna, która występuje tylko u dziewczynek i jest spowodowana całkowitym lub częściowym brakiem jednego z chromosomów X. Głównymi objawami zespołu Turnera są niski wzrost oraz zaburzenia dojrzewania płciowego, które zwykle skutkują bezpłodnością. Wystąpienie zespołu Turnera u dziecka nie ma związku z wiekiem matki. Odpowiednie leczenie hormonalne oraz kontrolowanie ewentualnych powikłań pozwala żyć większości kobiet z zespołem Turnera bez ograniczeń powodowanych chorobą.
Zespół uciskowy górnego otworu klatki piersiowej występuje częściej u kobiet, głównie w wieku 30–40 lat. Chorzy najczęściej skarżą się na dolegliwości bólowe odcinka szyjnego kręgosłupa lub obręczy barkowej, drętwienie i mrowienie w rejonie całego ramienia bądź przedramienia i ręki, często towarzyszą im bóle głowy, niekiedy następstwem jest osłabienie siły uścisku dłoni.
Zespół ucisku lewej żyły nerkowej przez aortę i tętnicę krezkową górną występuje rzadko. Objawia się bólem brzucha, bólem pleców w okolicy lędźwiowej, bólem podbrzusza, nudnościami i wymiotami.
Choroba rozwija się dosyć często u sportowców, zwłaszcza uprawiających biegi lub kolarstwo oraz u osób uprawiających jogging.
Zespół Williamsa to genetycznie uwarunkowany zespół wad wrodzonych spowodowany brakiem fragmentu jednego chromosomu. Występuje z częstością 1:7500 żywych urodzeń. Ze względu na charakterystyczny wygląd (tzw. cechy dysmorficzne) – m. in. wysokie czoło z krótkimi brwiami, pełne usta, małą żuchwę dzieci z zespołem Williamsa czasem są nazywane dziećmi elfami. Nie ma możliwości wyleczenia zespołu Williamsa. Osoby z tym zespołem wymagają stałej opieki medycznej oraz rehabilitacji.
Terminem zespół zaburzeń oddychania u noworodka określa się zespół objawów: sinica (sine zabarwienie skóry i błon śluzowych jamy ustnej), przyśpieszenie oddechu (>60/min) lub bezdech, postękiwanie, połączone z widocznym użyciem przez dziecko dodatkowych mięśni oddechowych, występujący u dziecka bezpośrednio po urodzeniu lub w czasie pierwszych 28 dni życia.
Zespół Zollingera i Ellisona jest rzadką chorobą, w przebiegu której dochodzi do powstawania uporczywych nawracających wrzodów trawiennych. Jego przyczyną jest guz nowotworowy produkujący gastrynę, która zwiększa produkcję kwasu solnego w żołądku
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) to przewlekłe zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych i stawów kręgosłupa prowadzące do ich usztywnienia. Objawami ZZSK są ból, sztywność i postępujące ograniczenie ruchomości narządu ruchu. Mogą temu towarzyszyć objawy z innych narządów, m.in. zapalenie błony naczyniowej oka i zapalenie jelit.
Zez to choroba polegająca na nierównoległym ustawieniu gałek ocznych. Wiążą się z nią różnego rodzaju zaburzenia widzenia jednoocznego i obuocznego.
Gangrena (zgorzel gazowa) to ciężka choroba związana z zakażeniem tkanek, najczęściej bakterią Clostridium perfrigens. Powoduje szybkie narastanie objawów – bólu, obrzęku i pęcherzy z krwotoczną zawartością w miejscu zranienia i – nieleczona – prowadzi w szybkim czasie do zgonu. Choroba nie przenosi się między ludźmi.
Ziarnica weneryczna pachwin jest chorobą wywołaną przez Chlamydia trachomatis. Choroba występuje najczęściej endemicznie w rejonach podzwrotnikowych i zwrotnikowych globu. Objawy LGV występują znacznie częściej u mężczyzn.
Ziarniniak kwasochłonny twarzy, zwany również ziarniniakiem twarzy, jest przewlekłą chorobą skóry zlokalizowaną głównie na twarzy, która przebiega z tworzeniem ognisk rumieniowo-naciekowych. Przypuszcza się, że jedną z przyczyn choroby może być nadmierna ekspozycja na promieniowanie słoneczne, ale nie jest to w pełni udowodnione.
Zmiany skórne w ziarniniaku obrączkowatym mają charakter grudek i guzków o gładkiej powierzchni koloru skóry lub lekkosinego, o obrączkowatym układzie. Wykwity występują głównie na grzbietach rąk lub stóp.
Do zakażenia może dojść w trakcie stosunków płciowych, ale także przez spanie w jednym łóżku z osobą chorą czy nawet siedzenie jej na kolanach.
Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (ZZN) to zapalenie małych i średnich naczyń krwionośnych zarówno tętniczych, jak i żylnych, głównie w obrębie górnych i dolnych dróg oddechowych i nerek.
Do tego typu złamań dochodzi w rezultacie urazu – najczęściej w mechanizmie pośrednim. Najczęściej jest to wykręcenie stawu skokowego, źle postawiona stopa lub skręcenie kończyny przy zablokowanej stopie.
Do złamania kości czaszki dochodzi na skutek urazu, zazwyczaj w wyniku uderzenia głową o twardą powierzchnię (przedmiot) bądź w wyniku wybuchu, czyli w sytuacjach, kiedy energia urazu jest wystarczająco duża, by doprowadzić do naruszenia ciągłości kości.
Kość łódeczkowata jest jedną z kości tworzących nadgarstek, która leży w pierwszym z dwóch szeregów kości nadgarstka po stronie kciuka (czyli po stronie promieniowej). Przyczyną złamania tej kości są najczęściej upadki z podparciem się nadgarstkiem.
Złamania miednicy to złamania uszkadzające pierścień obręczy biodrowej, który tworzą w sumie dwie kości miedniczne (powstałe z połączenia kości biodrowej, kulszowej i łonowej) oraz kość krzyżowa.
Do złamań obojczyka dochodzi w czasie upadków na okolicę barku, klatki piersiowej. Są to upadki z wysokości, nawet niewielkiej, często w czasie aktywności sportowej.
Zazwyczaj patologiczne złamania powstają podczas wykonywania zwykłych czynności, z użyciem niewielkiej siły. Przyczyną jest osłabienie kości w przebiegającym procesie chorobowym.
Złamania przeciążeniowe mogą wystąpić praktycznie w każdej kości, ale najczęściej u dzieci dotyczą kości piszczelowej, strzałkowej i udowej.
Złamania rzepki powstają zwykle w wyniku bezpośredniego urazu, np. podczas upadku na twarde podłoże. Takie złamania zwykle występują dopiero u nastolatków, kiedy rzepka jest już mocno uwapniona oraz u dorosłych. Praktycznie nie zdarzają się u młodszych dzieci.
Złamana kość w tej okolicy może doprowadzić do podrażnienia lub przerwania nerwu promieniowego tam przebiegającego. Naciągnięcie lub uszkodzenie nerwu może upośledzić jego funkcję i utrudnić lub uniemożliwić podnoszenie nadgarstka i palców.
Do złamania wyrostka łokciowego dochodzi najczęściej w czasie upadku bezpośrednio na łokieć, rzadziej na wyprostowaną rękę. Głównymi objawami złamania wyrostka łokciowego zalicza się bolesność łokcia, jego obrzęk (często masywny), zasinienie i ograniczenie ruchomości.
Do złamań zmęczeniowych w obrębie stóp dochodzi przede wszystkim u osób przeciążonych treningiem – zarówno zawodowych sportowców, jak i amatorów. Źle dobrane jednostki treningowe i niewystarczający czas na regenerację powoduje występowanie takich złamań.
Złamanie to przerwanie ciągłości kości, następujące na skutek urazu, czyli siły działającej z zewnątrz. Złamania mogą dotyczyć wszystkich kości i mogą występować w różnych fragmentach kości.
Złamanie palca u stopy objawia się miejscowym bólem, obrzękiem, zasinieniem i ograniczeniem ruchomości. Mogą pojawić się trudności w chodzeniu, stawaniu na nodze. Szczególnie niepokojąca jest deformacja palca – jego odgięcie od prawidłowej osi, gdyż może to świadczyć o tym, że złamanie jest przemieszczone.
Jest to uraz występujący podczas wzwodu prącia, najczęściej w trakcie stosunku płciowego, w następstwie nagłego zgięcia lub w przypadku uderzenia prąciem w krocze lub spojenie łonowe; dochodzi wówczas do rozerwania warstw budujących prącie.
Złamanie szyjki kości udowej dotyczy okolicy leżącej w bezpośredniej bliskości stawu biodrowego. Do tego typu złamań dochodzi w następstwie upadku na okolicę biodra.
Oprócz uszkodzenia tkanki kostnej, stanowią także duży uraz dla otaczających tkanek miękkich. Decyzję co do tego, kiedy powinna odbyć się operacja po złamaniu trójkostkowym, ortopeda podejmuje na podstawie oceny skóry.
Złamanie trzonów kości przedramienia dotyczy środkowej części tych kości – między łokciem a nadgarstkiem. Złamana może być wyłącznie kość promieniowa lub łokciowa, ale w większości przypadków łamią się obie kości równocześnie.
Do złamania tej kości potrzebna jest bardzo duża siła. Dzieje się to zwykle w czasie wypadków samochodowych, motocyklowych, potrąceń przez samochód, upadków z wysokości.
Złamanie zmęczeniowe kości goleni to nieprzemieszczone złamanie, które nie jest wynikiem jednego konkretnego urazu, ale sumą mikrourazów na skutek powtarzanych przeciążeń tej okolicy. Takie złamanie tworzy się tygodniami, miesiącami przez stopniowe uszkadzanie kości przenoszącej nadmierne obciążenie.
Guzy powiek to nowotwory skóry, które mogą mieć charakter zarówno łagodny, jak i złośliwy. Na złośliwy charakter guza skóry może wskazywać jego owrzodzenie, zwłaszcza gdy towarzyszy mu krwawienie, powstawanie krost, wydobywanie się wydzieliny z guza, jego nieregularne zabarwienie, uniesienie brzegów przypominające wyglądem masę perłową, obecność drobnych naczyń w obrębie guza, uszkodzenie przez guz brzegu powieki czy utrata rzęs w okolicy guza.
Do nowotworów tkanek miękkich należą wszystkie guzy, które rozwijają się z mięśni szkieletowych (np. widocznych na ramieniu) i gładkich (np. odpowiadających za pracę mechaniczną jelita), tkanki tłuszczowej, tkanki łącznej naczyń krwionośnych i chłonnych. Tradycyjnie w obrębie grupy nowotworów tkanek miękkich omawia się także guzy obwodowego układu nerwowego.
Zmarszczka nakątna to fałd skórny, który ciągnie się od górnej do dolnej powieki, gdzie się wygładza. Zmarszczka nakątna jest cechą fizjologiczną, charakterystyczną dla wielkiej populacji światowej zamieszkującej Azję, ale nie dotyczy rasy kaukaskiej (białej). Ma charakter wrodzony.
Zmiany barwnikowe skóry powstają z komórek barwnikowych (melanocytów, melanoforów), które w okresie rozwoju embrionalnego wędrują m.in. do skóry, błony naczyniowej oka i błon śluzowych. Komórki te wytwarzają melaninę, substancję chroniącą organizm przed nadmiernym promieniowaniem ultrafioletowym (UV).
Zmiany barwnikowe spojówki są łatwo zauważalne na powierzchni gałki ocznej. Powstają one z komórek barwnikowych (melanocytów, melanoforów), które w okresie rozwoju embrionalnego wędrują m.in. do skóry, błony naczyniowej oka i błon śluzowych. Wytwarzają one ciemny barwnik – melaninę – chroniący organizm przed nadmiernym promieniowaniem ultrafioletowym. Mogą one także zapoczątkować znamiona chorobowe zarówno o charakterze łagodnym, jak i złośliwym.
Niedobór hormonów tarczycy wpływa na funkcjonowanie całego organizmu i pociąga za sobą wiele różnych zmian także w układzie ruchu.
Tyreotoksykoza oznacza zespół objawów chorobowych, które występują u osób z nadmiernym stężeniem hormonów tarczycy. Do objawów tych zalicza się m.in. pobudliwość psychiczną, spadek masy ciała, szybką czynność serca, biegunki.
W przebiegu zespołu Cushinga może dojść do rozwoju nieprawidłowości w układzie ruchu, m.in. posteroidowej osteoporozy czy miopatii.
Zaburzenia w układzie ruchu w przebiegu cukrzycy zależą od typu cukrzycy, czasu trwania choroby, średniego stężenia glukozy we krwi oraz rodzaju stosowanego leczenia. Ponadto stanowią wypadkową innych procesów patologicznych, często występujących z cukrzycą, takich jak zaburzenia gospodarki lipidowej, wapniowo-fosforanowej, otyłość i nadciśnienie tętnicze.
Znamię truskawkowe, to naczyniak, który jest guzem łagodnym. Znamię truskawkowe jest płaską, czerwoną zmianą powiek zbudowaną z poszerzonych naczyń włosowatych. Częściej występuje w powiece górnej. W rzadkich przypadkach może wrastać do oczodołu. Pojawia się w ciągu pierwszych 6 miesięcy życia, wzrasta do 12. miesiąca życia, po czym zaczyna się zmniejszać, aż najczęściej całkiem zanika, zwykle do 7. roku życia.
Nadmierna ekspozycja na słońce jest jednym z czynników sprzyjających zezłośliwieniu znamienia barwnikowego. W celu obniżenia ryzyka rozwoju czerniaka należy stosować odpowiednią ochronę przeciwsłoneczną.
Zwężenie odbytu jest dość rzadkim powikłaniem chorób zapalnych. Po zabiegach chirurgicznych to powikłanie występuje rzadko. Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu zwężenia odbytu po operacji jest niedokrwienie, szerokie wycięcie tkanek w trakcie zabiegu lub infekcja ran po operacji.
W większości przypadków u pacjentów, u których dochodzi do zwichnięcia rzepki, obserwuje się różnego typu anatomiczne anomalie, które sprzyjają przemieszczeniu rzepki poza bruzdę. Bruzda międzykłyciowa może być zbyt płytka, nieprawidłowo wykształcona.
Zwichnięcie stawu polega na przemieszczeniu końców kości względem siebie, poza fizjologiczne położenie. Do zwichnięcia dojdzie, kiedy siła urazu przekroczy wytrzymałość torebki stawowej i otaczających więzadeł.
Dystrofie siatkówki stanowią szeroką grupę zaburzeń związanych z nieprawidłową funkcją komórek siatkówki. Mają one charakter dziedziczny. Najczęściej występującą dystrofią siatkówki jest zwyrodnienie barwnikowe siatkówki.
Zwyrodnienie plamki związane z wiekiem to choroba oka bezpośrednio dotycząca centralnej części siatkówki – plamki. Plamka pełni bardzo ważną rolę w procesie widzenia, ponieważ odpowiada za ostrość wzroku i związane z tym funkcje, np. zdolność czytania.
Zwyrodnienie rogówki objawia się zmianą prawidłowego kształtu rogówki lub jej przezroczystości, co powoduje utratę jej funkcji optycznej. Rogówka traci swój odblask i staje się matowa.
Zwyrodnienie stawu kolanowego to jedna z głównych przyczyn niepełnosprawności w społeczeństwach starzejących się. Degeneracja stawu kolanowego w przebiegu zwyrodnienia postępuje wraz z wiekiem i prowadzi do niepełnosprawności ruchowej. Zmiana stylu życia jest wskazana zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu zwyrodnienia stawu kolanowego. Postaci zaawansowane wymagać mogą leczenia operacyjnego
Wielotorbielowate zwyrodnienie nerek to wrodzona choroba obu nerek, objawiająca się obecnością licznych torbieli w korze i rdzeniu nerki. Choroba jest uwarunkowana genetycznie.
Żółta gorączka, historycznie zwana też żółtą febrą, jest groźną tropikalną chorobą zakaźną wywoływaną przez zawierający RNA wirus żółtej gorączki (Flavivirus) z rodziny Flaviviridae. Choroba może przebiegać pod różnymi postaciami klinicznymi - od łagodnych, nieswoistych objawów grypopodobnych do ciężkiej gorączki krwotocznej, kończącej się śmiercią 50% chorych.
Żółtkowa dystrofia plamki Besta to choroba plamki siatkówki dziedziczona w sposób autosomalny dominujący i dotyczy obojga oczu. Pierwsze objawy choroby pojawiają się pomiędzy 4. a 10. rokiem życia. Jest to przede wszystkim postępujący spadek ostrości wzroku oraz postrzeganie konturów przedmiotów i linii prostych jako zniekształconych.
Żylakami określa się wydłużenie i poszerzenie żyły, w wyniku którego uzyskuje ona kręty przebieg. Tendencję do tworzenia żylaków mają głównie żyły na nogach.
w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł
Pulmonolog – czym się zajmuje, jakie choroby leczy?
