Potwierdzono związek majaczenia z większą śmiertelnością,
pogorszeniem czynności poznawczych i utratą autonomii. Częstość majaczenia w okresie pooperacyjnym wynosi w różnych badaniach 11–65%. Ryzyko jest największe u osób starszych. Nie zbadano dotychczas, które sposoby zapobiegania majaczeniu są odpowiednie w przypadku poszczególnych operacji chirurgicznych.
Badanie z randomizacją przeprowadzone w 2 szpitalach, do któego zakwalifikowano chorych obciążonych dużym ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych ocenionych wg skali Capriniego na ≥11 punktów, którzy mieli przejść rozległe operacje.
Chirurdzy przyjmujący chorych w ambulatorium nosili maski albo przezroczyste, albo nieprzezroczyste. Po kontakcie z lekarzem każdy pacjent wypełniał stosowny formularz i odpowiadał na pytania dotyczące empatii chirurga, zaufania, jakie ten wzbudzał, oraz jakości komunikacji.
Płynoterapia to niezwykle istotny element całościowego postępowania z pacjentem w okresie okołooperacyjnym. Jednak wiele interwencji z zakresu okołooperacyjnego stosowania płynów jest zbędnych i szkodliwych, ponieważ zaburzają homeostazę i mogą prowadzić do zwiększenia chorobowości i śmiertelności.
Celem niniejszej bogato ilustrowanej publikacji jest przedstawienie bardzo aktywnego pod względem badawczo-rozwojowym rynku technologii już wdrożonych oraz wyłaniających się dopiero w chirurgii robotowej, przegląd objął więc systemy robotowe zarówno zarejestrowane przez amerykańską Food and Drug Administration, jak i te, które jeszcze nie uzyskały rejestracji.
Drenaż jamy opłucnej jest najczęściej wykonywanym przez chirurgów ogólnych i urazowych zabiegiem w obrębie klatki piersiowej. Ponieważ wprowadzenie drenu może być konieczne w trybie pilnym, każdy chirurg ogólny i traumatolog musi taką umiejętność opanować, mając świadomość możliwych problemów i powikłań.
Zapraszamy do zapoznania się ze stanowiskiem Spanish Association of Surgeons (Asociación Española de Cirujanos) oraz European Association for Endoscopic Surgery.
Pandemia choroby koronawirusowej 2019, czyli COVID-19, skutkuje daleko idącymi zmianami w funkcjonowaniu ochrony zdrowia i nakłada na personel medyczny obowiązek wypracowania reguł zapewniających maksimum bezpieczeństwa, zarówno pacjentów wymagających interwencji zabiegowej, w tym endoskopowej, jak i personelu medycznego.
Przedmiotem wielu badań w 2013 roku pozostaje zagadnienie małoinwazyjnych zabiegów resekcyjnych w przypadku
operacyjnego leczenia raka płuca. Ukazały się również doniesienia poświęcone
dalszym możliwościom zmniejszenia urazu związanego z samym dostępem operacyjnym w torakochirurgii.
W ostatnich dziesięcioleciach postęp w diagnostyce oraz strategii operacyjnego leczenia chorób płuc i przełyku jest znaczący i powoduje konieczność zmiany w podejściu do wielu stereotypów panujących w torakochirurgii.
Opublikowano długo oczekiwane wyniki pierwszego wieloośrodkowego prospektywnego badania z randomizacją, w którym oceniono skuteczność diagnostycznego pobrania (sampling) węzłów chłonnych (mediastinal lymph node sampling – MLNS) i limfadenektomii śródpiersia (mediastinal lymph node dissection – MLND) u chorych na miejscowo zaawansowanego NDRP (N0 lub pozawnękowe N1, T1, T2).
Chory na otyłość często postrzegany jest jako pacjent gorszej kategorii. Jest nielubiany przez personel i innych pacjentów – mówi w wywiadzie dla MP.PL dr hab. n. praw. Dorota Karkowska, prof. UJ, współautorka Karty Praw Pacjenta Chorego na Otyłość.
