Artykuł dostarcza wskazówek umożliwiających podjęcie rozmowy na temat dysfunkcji seksualnych, ustalenie rozpoznania klinicznego na podstawie objawów, a także przeprowadzenie leczenia zaburzeń seksualnych u kobiet w wieku około- i pomenopauzalnym.
Zaburzenia funkcjonowania seksualnego to utrzymujące się przewlekle, uciążliwe zaburzenia dotyczące któregokolwiek z etapów cyklu reakcji seksualnej. Zgodnie z najczęściej stosowanym podziałem przyjęto, że w jej skład wchodzą: faza pożądania, podniecenia, orgazmu i odprężenia, jednak w DSM-5 połączono nieprawidłowości fazy pożądania i podniecenia w jedną kategorię, określaną mianem zaburzeń zainteresowania i wzbudzenia seksualnego.
Dzięki podejmowaniu działań edukacyjnych, a także prawidłowemu rozpoznawaniu oraz zwalczaniu objawów zespołu moczowo-płciowego klinicyści mogą się przyczynić do poprawy jakości życia seksualnego i ogólnej jakości życia kobiet po menopauzie.
Mimo że media piszą o karuzeli stanowisk w resorcie zdrowia i NFZ, jest kilka takich, na których zmian nie było, czego premier (oraz jego otoczenie) nie rozumie i – co więcej – tych zmian się domaga.
Ministerstwo nauki tworzy grunt pod umożliwienie kontynuowania kształcenia przyszłych lekarzy w szkołach, które nie mają wymaganego zaplecza dydaktycznego – uważają przedstawiciele samorządu lekarskiego.