Które czynniki najczęściej wywołują anafilaksję zakończoną zgonem? Jakie są czynniki ryzyka zgonu w przebiegu anafilaksji? Zapoznaj się z wynikami badania.
Autorzy przeglądu zebrali i przeanalizowali wyniki 21 badań obserwacyjnych opublikowanych w latach 2014–2021, w których oceniano długoterminowe przeżycie (>12 miesięcy) u dorosłych pacjentów, którzy przeżyli początkowy pobyt w szpitalu z powodu pozaszpitalnego NZK.
Istnieją sytuacje kliniczne, kiedy stosowanie płynoterapii może wyczerpać możliwość prawej komory ze względu na przeciążenie i wtedy mamy do czynienia z powikłaniami leczenia. Przeczytaj niniejszy materiał, aby się dowiedzieć, kiedy płyny mogą mieć mniejsze znaczenie niż aminy.
Migotanie przedsionków jest arytmią, która często występuje w okresie okołooperacyjnym, a także w grupie pacjentów krytycznie chorych. Zapraszamy do zapoznania się ze skrótem najnowszych wytycznych postępowania w przypadku ostrego migotania przedsionków.
Poznaj składowe bezpieczeństwa znieczulania poza salą operacyjną. Zwróć uwagę, że do zdarzeń niepożądanych dochodzi dwa razy częściej poza salą niż na bloku operacyjnym. Postępowanie według najnowszych wytycznych bezpieczeństwa stanowi krok naprzód.
Migotanie przedsionków jest arytmią, która często występuje w okresie okołooperacyjnym, a także w grupie pacjentów krytycznie chorych. Zapraszamy do zapoznania się ze skrótem najnowszych wytycznych postępowania w przypadku ostrego migotania przedsionków.
Autorzy przedstawiają wybrane publikacje z 2015 i początku 2016 roku dotyczące niewydolności oddechowej, cewnikowania naczyń, płynoterapii i ostrego uszkodzenia nerek, żywienia ciężko chorych, szpitalnych zespołów szybkiego reagowania, resuscytacji krążeniowo-oddechowej i opieki poresuscytacyjnej, monitorowania hemodynamicznego, leczenia przeciwdrobnoustrojowego i nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej płuc.
Autor przedstawia wybrane publikacje z 2011 roku dotyczące następujących zagadnień: ostrej niewydolności oddechowej, sepsy, urazów, płynoterapii, monitorowania, żywienia, etyki oraz organizacji oddziałów intensywnej terapii.
Co mogłoby skłonić młodych do pracy w publicznym sektorze? Przede wszystkim zmiana warunków pracy, lepsza organizacja, eliminacja absurdów i biurokracji i lepsze, bardziej efektywne wykorzystanie kompetencji lekarza.
Ministerstwo Zdrowia jest zadowolone ze skokowego wzrostu liczby studentów kierunków lekarskich i przewiduje, że już w 2025 roku będziemy obserwować wysycenie na pracę lekarzy, a w kolejnych latach pojawi się wyraźna ich nadpodaż.
Według ostatnich danych Eurostatu w Polsce na tysiąc mieszkańców przypada 3,5 lekarza i 5,8 – pielęgniarki. Unijna średnia to odpowiednio 4 i 8,5. Ale liczebność kadr medycznych to niejedyny problem, z jakim musi się mierzyć system ochrony zdrowia.