Autorzy artykułu postanowili przeanalizować różnice w czułości i koszcie badania diagnostycznego próbki śliny oraz materiału z wymazów z nosowej części gardła na podstawie opublikowanych doniesień naukowych.
Streszczenie 2 badań, w których przeprowadzono analizę odpowiedzi immunologicznej na zakażenie SARS-CoV-2 u osób z potwierdzonym wcześniej rozpoznaniem COVID-19 w Niemczech i we Francji.
U chorych na TRU skojarzenia kliniczne i związek z aktywnością choroby opisano dla ponad 180 różnych autoprzeciwciał. O tym, jak obecnie wpływa to na podejście terapeutyczne, pisze prof. Maria Majdan.
W przypadku podejrzenia zapalenia stawów metoda PCR staje się metodą z wyboru, ponieważ metod serologicznych nie zaleca się do badania płynu stawowego. W przypadku dodatniego wywiadu ekspozycji oraz pozytywnego wyniku ELISA i Western blot, uzyskanie dodatniego wyniku PCR w płynie stawowym lub chrząstce stawowej silnie potwierdza rozpoznanie.
W artykule omówiono najbardziej aktualne informacje z badań RELAY, ECOG-ACRIN 5508, COMPASS oraz KEYNOTE-001, przedstawione w czerwcu 2019 podczas ASCO Annual Meeting w Chicago.
Autorzy omawiają wybrane doniesienia z 2012 i początku 2013 roku dotyczące zespołów limfoproliferacyjnych, ostrych białaczek, nowotworów mieloproliferacyjnych i zaburzeń hemostazy.
Autorka przedstawia wybrane publikacje z 2007 roku dotyczące: 1) immunologicznej plamicy małopłytkowej i małopłytkowości poheparynowej, 2) choroby von Willebranda, 3) hemofilii, 4) żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
U chorych w ciężkim stanie klinicznym, bez cukrzycy, hiperglikemia jest objawem zaburzeń hormonalnych związanych ze stresem, urazem, sepsą i SIRS. Monitorowanie glikemii i intensywna insulinoterapia stwarza szansę istotnej poprawy stanu klinicznego chorych, zwiększa prawdopodobieństwo przeżycia i skraca czas pobytu na OIT.
Stężenie apo-B lepiej odzwierciedla ryzyko miażdżycy niż stężenie cholesterolu LDL i wskaźników pochodnych.
Stężenia białka PARK-7 i kinazy A nukleozydodifosforanu w osoczu i płynie mózgowo-rdzeniowym silnie wzrastają w przebiegu niedokrwiennego udaru mózgu i są potencjalnymi markerami udaru.
Chory na otyłość często postrzegany jest jako pacjent gorszej kategorii. Jest nielubiany przez personel i innych pacjentów – mówi w wywiadzie dla MP.PL dr hab. n. praw. Dorota Karkowska, prof. UJ, współautorka Karty Praw Pacjenta Chorego na Otyłość.
