Pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography - PET) stanowi jeden z najważniejszych kroków naprzód w dziedzinie obrazowania w onkologii. W pierwszej części artykułu, opublikowanej w "Medycyny Praktycznej – Onkologii" 4/2010, omówiono zasadę działania PET, informacje uzyskiwane za pomocą tej metody obrazowania (także w przypadku skojarzenia z TK), jej ograniczenia oraz rodzaje stosowanych znaczników. W drugiej części, ukazującej się w bieżącym zeszycie, przedstawiono wyniki stosowania PET i PET/TK w przypadku konkretnych nowotworów złośliwych.
Pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography - PET) stanowi jeden z najważniejszych kroków naprzód w dziedzinie obrazowania w onkologii. W pierwszej części artykułu omówiono zasadę działania PET, informacje uzyskiwane za pomocą tej metody obrazowania (także w przypadku skojarzenia z tomografią komputerową [TK]), jej ograniczenia oraz rodzaje stosowanych znaczników. W drugiej części, która ukaże się w następnym numerze "Medycyny Praktycznej – Onkologii", przedstawione zostaną wyniki stosowania PET i PET/TK w przypadku konkretnych nowotworów złośliwych.
W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych możliwości wykorzystania związków chemicznych znakowanych radionuklidami w leczeniu celowanym. Wśród nich należy wymienić nowe koncepcje leczenia raka tarczycy za pomocą radioaktywnego jodu, zastosowanie znakowanych radionuklidami monoklonalnych przeciwciał lub specjalnie zaprojektowanych peptydów. W artykule przedstawiono stan obecny i perspektywy rozwoju leczenia celowanego nowotworów hematologicznych i litych z użyciem
radionuklidów.
Artykuł stanowi tabelaryczne podsumowanie aktualizacji wytycznych opublikowanych poprzednio w 2005 roku i ponownie w 2011 roku, dotyczących postępowania w przypadku guzów neuroendokrynnych przewodu pokramowego. Aktualizację opracowała grupa specjalistów reprezentujących stowarzyszenia gromadzące przedstawicieli poszczególnych specjalności chirurgicznych.
Autorzy przeanalizowali zmiany wprowadzone ostatnio w zaleceniach klinicznych opublikowanych niedawno przez stowarzyszenia skupiające specjalistów zajmujących się opieką nad chorymi na zróżnicowanego raka tarczycy. W tekście odniesiono się między innymi do kontrowersyjnych tematów, w tym elektywnego wycięcia środkowych węzłów szyi (central neck dissection - CND), stosowania jodu promieniotwórczego (radioactive iodine - RAI) i supresji tyreotropiny (thyroid-stimulating hormone - TSH). Poruszono także zagadnienie znaczenia powszechnej znajomości zaleceń i przestrzegania ich jako czynników optymalizacji wyników leczenia.
Rak tarczycy jako choroba gruczołu dokrewnego o złożonej patogenezie i przebiegu powinien być konsultowany na każdym etapie diagnostyki i leczenia przez doświadczonego lekarza o dobrym przygotowaniu endokrynologicznym i onkologicznym. Diagnostyka i terapia raka tarczycy wymaga współpracy specjalistów z różnych dziedzin medycyny.
Gdzie nie spojrzeć, jakość się obniża – dostosowując, jak słyszeliśmy podczas prac Komisji Zdrowia, przepisy do realiów, ale minister z uporem godnym lepszej sprawy obstaje przy uchwaleniu ustaw regulujących jakość – mówi Łukasz Jankowski, prezes NRL.
Posłowie chcieliby podważenia samej istoty samorządu zawodowego, bo wychodzą z założenia, że niekonstytucyjna może być obowiązkowość przynależności do izb lekarskich.
